صادرات کالا به خارج از کشور به معنای فروش محصولات و خدماتی است که در کشور منبع تهیه یا ساخته شده و به کشورهای خارجی ارسال می‌شود. نقطه‌ی مقابل صادرات، واردات است. واردات به خرید کالاها و خدمات از منابع خارجی و وارد کردن آن‌ها به کشور اصلی گفته می‌شود. صادرات یکی از قدیمی‌ترین اشکال انتقال اقتصادی بوده که در سطح وسیعی بین کشورها اتفاق می‌افتد.
صادرات یک امر مهم برای هر کشوری است، به همین خاطر در این مطلب قصد داریم در مورد صادرات کالا به خارج از کشور و مراحل روند این تجارت به کشورهای ارمنستان و دبی بپردازیم. همچنین صادرات کالا بدون کارت بازرگانی مبحث دیگری خواهد بود که در این نوشتار آن را بررسی خواهیم کرد.
نقش صادرات کالا به خارج از کشور در اقتصاد
به کالاها و خدماتی که در یک کشور تولید و در کشور دیگر به خریداران آن فروخته می‌شود، صادرات کالا می‌گویند. صادرات به همراه واردات تجارت بین‌المللی را شکل می‌دهند. صادرات برای اقتصاد بسیار مهم است زیرا باعث می‌شود بازارهای بیشتری برای ارائه یک کالا و خدمات به مردم و بنگاه‌ها ایجاد شود. یکی از وظایف اصلی دیپلماسی و سیاست خارجی تقویت تجارت اقتصادی بین دولت‌ها و حمایت از صادرات و واردات کالا به نفع همه طرف‌های این فعالیت تجاری است.طبق تحقیقات شرکت Statista، در سال ۲۰۱۷، چین، ایالات متحده، آلمان، ژاپن و هلند جزوء بزرگترین کشورهای صادر کننده جهان (از نظر ارزآوری) بوده‌اند.
- چین تقریبا ۳/۲ تریلیون دلار از صادرات تجهیزات و ماشین‌آلات الکترونیکی و ماشین
- ایالات متحده ۵/۱ تریلیون از صادرات کالاهای سرمایه‌ای
- آلمان ۴/۱ تریلیون دلار از صادرات وسایل نقلیه موتوری
- سهم کشور ژاین ۶۹۸ میلیارد دلار
- هلند تقریبا ۶۵۲ میلیارد دلار
مزایای صادرات برای شرکت‌ها
شرکت‌ها به دلایل مختلف محصولات و خدمات خود را صادر می‌کنند. در صورت موفقیت این نوع تجارت باعث گسترش شرکت، افزایش فروش و همچنین ورود به بازار جهانی خواهد شد. همچنین شرکت‌هایی که به بازارهای خارجی صادرات انجام می‌دهند، دانش، تجربه و کشف فن‌آوریهای جدید را نسبت به دیگر رقبا کسب می‌کنند. صادرات کالا به خارج از کشور باعث بالاتر رفتن فعالیت اقتصادی داخلی، اشتغال، تولید و درآمد زایی خواهد شد.
موانع تجاری صادرات کالا به خارج از کشور
موانع تجاری صادرات، به قانون و مقررات دولتی هر کشور مربوط می‌شود. متداول‌ترین موانع تجارت خارجی اقدامات و سیاست‌های تحمیل شده توسط دولت‌های دیگر است که مباله بین‌المللی کالا و خدمات را محدود یا مسدود میسازند. همچنین شرکت‌هایی که صادرات انجام می‌دهند معمولا در معرض درجه‌ی بالاتری از ریسک مالی قرار دارند. نحوهی پرداخت، اسناد اعتباری، پش پرداخت، ارسال محموله و … به نسبت صادرات داخلی پیچیده‌تر خواهد بود.
مراحل صادارت کالا به دبی
دبی، یک کشور مستقل و امیرنشین و بزرگترین شهر کشور امارات متحده عربی بوده که بیشتر فرآیند صادرات و واردات در این کشور مانند بقیه کشورها انجام می‌گیرد، با این حال برخی قوانین و مقررات خاص در دبی به شدت رعایت می‌شود.برای صادرات به کشور دبی باید حتما کد صادرکننده داشته باشند و کالاها دقیقا همان کالایی باشند که در پروانه صادرات به آن اشاره شده است و محصولات باید ظرف ۷۲ ساعت به مقصد برسند.همچنین شرکت‌های بازرگانی منطقه آزاد در دبی شامل عوارض گمرکی نمی‌شوند. دبی قطب صادرات به خارومیانه، خلیج فارس، آفریقا و دروازه ورود به سایر شهرهای امارات متحده عربی است. از نظر منابع طبیعی دبی چیز زیادی برای صادرات ندارد. اما فعالیت‌های مالی و خدماتی باعث شده که این شهر تبدیل به یکی از برجسته‌ترین شهرها برای تمام تولیدکنندگان سراسر جهان شود. نزدیک به ۱۷۰ خط حمل و نقل زمینی و هوایی در بندر جبل‌علی دبی به سراسر جهان وجود دارد.مدت حمل و نقل به شرق آفریقا از این کشور به مدت ۸ روز و اقیانوسه ۲۷ روز طول می‌کشد. همچنین سالانه هر هفته ۹۰ پرواز و سالانه ۱۵ میلیون کانتینر از این کشور انجام می‌گیرد. تاجران ایرانی تا به امروز توانسته‌اند سوخت‌های فسیلی، مشتقات نفتی، انواع میوه و خشکبار، انواع سنگ و فلزات گرانقیمت، آهن، فولاد، مس، سبزیجات، ماهی و … را به دبی صادر کنند.
صادرات کالا به خارج از کشور بدون کارت بازرگانی
هر فردی که قصد صادرات و واردات داشته باشد، اعم از فرد یا شرکت‌ها، باید برای این فعالیت کارت بازرگانی داشته باشد. صدور این کارت برای داوطلبان از طریق شعب اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران امکان‌پذیر است. افرادی که کارت بازرگانی دریافت می‌کنند نسبت به کسانی که آن را ندارند از امتیازات خاص و ویژه‌ای برخوردار میشوند.تا چندی پیش امکان صادرات بدون کارت بازرگانی با استفاده از کارت دیگران میسر بود اما امروزه قوانین اتاق بازرگانی این کار را غیرقانونی اعلام و در صورت انجام آن تخلف به حساب می‌آید. با این وجود برخی از افراد می‌توانند صادرات بدون کارت بازرگانی داشته باشند که عبارتند از:
- تاجران دوره‌گرد با کارت پیله وری
- پیله ور بومی و محلی
- افراد صادرکننده تازه کار برای یک دوره‌ی شش ماهه
- شرکت‌های و موسسات مرزنشین
- ملوانان ایرانی که در بین سواحل ایران و سایر کشورها در تردد هستند
- کارگران ایرانی شاغل در خارج از کشور
